15 Kasım 2010 Pazartesi

Olayı somutlaştırma çabası xD

   Evet bu soruyla yüzleşmek beni her ne kadar yorsada içimi dökmek istedim az biraz sevgili blog.Her ne kadar dışarıdan isteyerek yapıyormuşum gibi görünse de hiç te öyle olmadığını ben biliyorum ve sadece benim görebilmem de koymuyor değil bazen.
   Evet ders çalşıyorum,genel olarak çalışıyorum,hatta çok çalışıyorum,belki de yersiz çok çalışıyorum.Sadece çalışmıyorum o esnada aslında,aynı zamanda borcumu ödüyorum belki de o hisse kim bilir.Evet,evet o ta kendisi,sürekli kendini hatırlatan,her daim beyninin bir köşesinde en mutlu anında bile o yalpak yürüşüyle çıkagelen,kollarını bağlayıp adeta yüzsüzce hasap sorarcasına dikiliveren o his.
   Liseye başladığım ilk gün tanıştım kendisiyle,belki de o da benim gibi birini arıyordu kim bilir,belki de yeni bir konakçı buldum diye havalara uçmuştur bir virüs gibi.En mutsuz olduğum,arkadaşlarımdan,sınıfımdan, okulumdan ayrılmak zorunda kaldığım o okula başlamak zorunda olduğum o gün.Dört yıl boyunca kah eğlendik kah güldük kah ağladık,her daim beraberdik.Okuldaki tek yoldaşımdı hatta bi aralar.Ben ona yaklaştıkça o da bana yaklaştı,beni mutlu etmesini de bildi genelde(aldığım yüksek notlarla),harlayan ateşi daha da alevlendirmesini de çok iyi biliyordu üstelik ne de olsa bir sürü yandaşı vardı etrafta -hocalar,akrabalar eş dost konu komşu ,aa napmış onun çocuğu nereyi kazanmış,bak gördün mü affferin ona tütütü maşallah.Bazı sefil beyinlilerde yok değil hani.- bak gördün mü kazanmamış,test çözmüyordu zaten, galiba konu eksiği de epey fazlaymış bak yine dersaneye gidecek yazık-.
   Aslında bu çar çöpten fazla hırslandığım söylenemez.Hatta belki de hiç hırslanmadım.Dediğim gibi belki de bizimkisi garip bir simbiyotik ilişkiydi.Karşılıklı fayda sağlıyorduk sürekli.Ben ders çalışarak onu onure ediyordum,o da bana yol arkadaşı oluyordu.
  Ama yıllar geçtikçe daha fazlasını istemeye başladı,hiç bir zaman yetinmesini bilmedi.Borcum kaldı mı diye de düşünüyorum ama bırak borcu üstüne kaç ikramiye yedi benden acaba..
   Sabrımın taştığının o da farkında bu aralar sanırım,ama diş göstermekten de vazgeçer sanmayın.
   Ne olursa olsun,onu yenmem lazım farkındayım ama hazır olmadığımın da farkındayım,yavaş yavaş kaleyi içten fethetmek lazım galiba,umarım kale başıma yıkılmaz ne diyim ........:)))
  

4 yorum:

  1. şimdiiii... önce şunu söyliyeyim, ilk paragrafı tam çakamadım... isteyerek yapmadığın gereğinden fazla ders çalışma hali mi?.. eğer doğru anlamışsam şöyle söyliyeyim... bu hissi tabi isteyerek var etmiyorsun ama senin de sonradan söylediğin gibi bu hisse ihtiyacın var... ama onunla bağları koparmak da gene senin elinde..

    şunu söylemeden geçemiciiim maykiii... içinde bulunduğun durum bundan daha iyi tarif edilemezdi heralde... süper bi analiz olmuş bana kalırsa... kurtulmak zor.. çünkü ilk önce istemen, onun sana kazandırdıklarından vazgeçmeyi göze alman gerekiyor... ama ne için diyorsun belki, bu hissi hayatımdan çıkarsam ne kalır ki? ne kazanırım?... bazen "ben buyum" diyorsun..

    ama sen bunden ibaret değilsin..

    benim için de sosyalfobi böyle... aynen anlattığın gibi... ama kendimi ona bıraksam, on yıl sonra geriye baktığımda vasat birini görücem.. mutlulukta vasat... başarıda öyle...
    ömrünü evde, kitap-defterler arasında geçirmiş biri... adamakıllı hiçbir adım atamamış biri.. tatmin olmamış biri..

    sırf sosyal fobi yüzünden paraşüt kursuna gitmeyebilirdim... çocukluk hayalimdi ama gitmemek en rahat, en kolay gelen seçimdi... babam "kızım seni gönderemeyebiliriz... " demişti parasal yönden... hiiiç itiraz etmedim.. bi yanım çok rahatladı... ama sonra gittim... kendime meydan okudum bir kerecik... ve hayatımın en unutulmaz 3-4 gününü ve belki de en harika anını yaşadım... ama inan otobüsle giderken ve oraya vardığımda aynı ing. kursunda olduğu gibi tir tir titriyodum :D kendimi de hiiiiiiç hazır hissetmiyordum ve nedeni uçaktan atlıcak olmam değildi kesinlikle :)

    senin bu hissin de gene özgüvenle bağlantılı... bu arada "özgüven"i mi okudun sen bakiim? bu tür ilişkileri aynen böyle anlatıyor o da... ve nasıl yeneceğini.. "neden yenmen gerektiğini..." giden o hissin yerine illa bir şeyler koyman gerektiğini...
    örneğin yazmak.. daha çok yaz... buraya değil illa... kendine yaz... çok iyi bir üslubun olduğu için değil, kendini iyi hissettirdiği için yaz... ama çok iyi bi üslubun var o ayrı :)

    ve kesinlikle özgüveni okumanı öneriyorum mayki... o düşünce teknikleriyle yavaş yavaş ölüyor "çomak" gibi her ses :)

    hazır hissetmeyi bekleme, büyük ihtimalle hiçbir zaman hissetmeyeceksin... kendi kendini hazırla :)

    ve ve vee çomağın seni sıkboğaz etmesine izin verme!!!

    YanıtlaSil
  2. evet gereğinden fazla ders çalışma hali,çalışmadığın zamanalarda bir suçluluk hissi ve hep başa dönüşler...

    evet bundan ibaret değilim diyorum kendi kendime hem çoğu kez,sanırım birşeyler yapmam lazım acilen, on yıl sonra,yirmi yıl sonra,otuz yıl sonra sık sık düşünüyorum.arkama bakınca ben ne yaptım,neyle mutlu oldum,kimlerle güldüm neye ağladım ne zaman tatmin oldum diye sorduğumda en çok istediğim şey bu soruların cevaplarını kendime verebilecek cesareti bulmak ileride.iyiki yapmışım diyeceğim şeylerin listesini artılarla doldurmuş olabilmek ve kendimi 'uzanıp iki yanağımdan öpmek'...

    seni paraşüt için zilyon kez kutlarım valla çorç,çok ta iyi yaptın doğrusu.keşke yapmışım diyeceğin mükemmel bir anı oldu hayatında ve tabisi benim gibiler için ziyadesiyle müthiş bir örnek :) -dipnot:zilyon kez zoey'in meşhur sözü hatırladın mı nereden aklıma geldiyse artık xD-

    bu arada özgüveni maalesef daha okuyabilmiş değilim ama yakın gelecekte aklımın bir köşesindedir kendileri ;)

    okuyup değerlendirdiğin için de çok teşekkürlerrr çorç tavsiyelerine uymayı inan çok çok istiyor bir yanım diğer yanımda malum işte :P


    ama ne olursa olsun bu sefer kesin kararlıyım hayatımın en güzel yıllarını çomak istedi diye heba etmeyeceğim en önemlisi de bunu kendime kanıtlayacağım:=)

    YanıtlaSil
  3. helal maykimmm kim tutar seni! sağolasın :) zilyo kez ha :D zoey'i de özledim hani.. yanmış da bitti...diğer kitap ocakta çıkıcakmış..

    bu arada bi kere daha tekrarlayayım... yazını kıskandım! çok iyi anlatmışsın :))

    YanıtlaSil
  4. benim daha sırada senden aldıklarım xD

    senden bunları duymak çok güzel ve çok gurur verici corcim çok sağolasın......... :)

    YanıtlaSil